Zergaitik hemen lagun gehienek behar dute libertatea?
1.- Hemen lagun gehienek, gizarte nafar honen parte izatean, jasaten dute lehenik etengabeko
konkista, beraiek sufritzen duena, eta bertze gizarte batzuen gisa berean – ezintasun modu
horretan- gizarte konkistatzaileari jarraitzen dion jazarpenaren biktimak dira, beraz
supremazista eta hegemonista, non kasu honetan gaztelar/espanhola da, aldi berean bere
nagusikerian blindatua agertzen dena haien gainean arkitektura juridikoaren egiturarekin
konstituzionalizatuta dagoen nagusikeri batekin, zirkunskripzioen egitura landu batean eta
hauteskundeen araudi bidegabe batean eraldatuta dagoen hiper representazio batekin – guzti
horiek nahitaez egitear zain dauden nagusikeriazko pribilegio zorrotzak birmoldaketa
demokratikoarenak- honen emaitzak ematen du justifika ezina den gehiegikeria, bai politika
aldetik, baita ere bertze esparru batzuetan, eta honek esan nahi du egitean menperatuta eta
jazarrita dagoen gizarteari oso limitazio zorrotzak norberaren libertateen ariketetan eta giza
eskubideetan, bai zibil eta politikoetan.
2.- Egoera honek – Big Brother-ko alegorian, dependentzia den moduan- hainbat ondorio
kaltegarri eragiten dio menpeko nafar gizarteari. Honako esparru hauetan, adibidez: instituzio
aldetik, demokrazian, arlo politikoan, nazio osotasunean, konstituzionalean, aberririk
gabekotasunean, subiranotasunean, independentzian, legalitatean, duintasunean, defentsarik
ezean, parte-hartzean, ordezkaritzan, nortasunean, ekonomian, fiskaltzan, hizkuntzan,
hauteskundeetan, lan arloan, hezkuntzan, kulturan, artean, literaturan, oroimen historikoan,
osasunean, bizilekuetan, pentsioetan, gizarte arretan, enpleguan, ingurumenean, legeetan,
judizioan, alde juridikoan, erlijioan, ideologian, generoan, patriarkatuan, herri-ondarean,
norberaren askatasunetan, bankuen ebaste kontuetan (CAN), ustelkerietan …
3.- Batzen zaie, esandako eskubide eta libertateen murrizketeiri, jarraipena duen ukapena edo
ezkutaketa berea den nafar juridiko-politikoaren kondizioarena, preziski dena gogo osoz
desiatutako efektua konkistatzaileengatik, eta bideratu duena kasurik egiten ez dioten jendea
egotea. Hau gartatzen da hiritar batzuen kasuan, lurraldearen gizartea nafarra denean, gaur
egun Araba, Bizkaia, Gipuzkoa, Lapurdi, Errioxa, Zuberoa eta bertze batzu, konkistatuak eta
bananduak jarraitzen dutenak gainontzeko Nafarratik.
Ukapena eta Ukatzailea izenak, egoera bat ukatzen duten planteamenduetaz hitzegiten dute
errealitateren garrantzi handikoa, hemen bezela dana, ukatzea nafar gizarte konkistatuaren
existentzia, edo konkista bera eta etengabeko menpekotasuna gizarte honek jasaten duena,
honen eraginak bezela.
4.- Libertatearen defentsa beti dago bakoitzaren nahiaren eta guztion nahiaren erpinean, non
mendeetan zehar, hemen antolatu den gizarte libre eta independientea bakana den Nafar
Estatalitatean. Arazoa, beti ere, zehazten da gizarte engainatu honen giza eskubideen
defentsan aritzearen aukeran, babes gabekoa eta bere libertateen eta eskubideen ariketa
libretik kenduta, etengabeko konkistarengatik. Gizarte menperatzaileak, eta beraien Estatu
konkistatzaileak, ez zuten behartu beharrik haientzako nahi ez duten menpekotasuna.
5.- Nafarrako Gorteak, edo dependentziarik gabeko Nafar Nazio Biltzarra, bere Estatu propioa
eta gizarte honen herri subirania egituratzen duen muinaren ardatza da- beti Rege edo
Regeordekorik gabe- Nafarroako Estatuaren instituzio konstituzional gorena izanik, berea den
instituzio juridiko desberdinetan bat egiten duena, beraz, Nafarroako gobernuaren forma beti
izan da Errepublikarra. 1841 garren urtetik, Nafar Estatuko instituzioak izkutatuta besterik ez
daude, horrela gaur egun indarrean egoteak eta jardunean egoteak, nafar gizarte subiranoaren
beharrizanak betetzeko daude. Instituzio horien artean dago, Nafarroako GorteenBiltzarra,
Nafar herriaren subirania nazionala ordezkatzen duena, dependentziarik gabeko justizia
auzitegiak edo nafar parte hartze demokratikoa. Horrela bidezkoa da herriaren desobedientzia
eskubidea, konkistatzailearena bezalakoa den botere tiranikoaren aurrean, urratzen duelakonafar legalitateari eta konstituzioari dagokien fideldatusana.
6.- Nafar ikur nazionalak bere esanahi konstituzional propioa dauka, bandera pomelatuak
errepublika adierazi nahi du, independentzia eta aldi berean herritarren subiranotasuna, hau da,
batzarrean parte hartuta daukan demokrazia zuzen eta errepublikarra. Bandera pomelatu
nafarrak poma eta marrekin batzarren sarea adierazten du. Guztien erdian Nafarroako Gorteak
edo Batzarre Nagusia dago. Naffarroako bandera ez da kontu autonomiko huts bat, ezta
«regionaltasun sanoa» ere, gizarte politiko independiente bat baizik, bere zentzurik osoenean.
Benetako Nazio nafar konkistaren eta ukatuaren ordez, Nazio otzan eta inpostatu bat sortu
nahi dute, konkistatutako nazioaren eta bere hizkuntza propioaren artean existitzen ez den
bereizketa muntatzera ere heltzen direlarik.
7.- Nafarroako Justizia Auzitegi independienteak izkutatuak izan dira eta ordeztuak 1841ean,
espainiar justizia instituzioengatik. Hauek, gainera, behin eta berriz agertzen dute beraien
konpetentzia eza sarri errepikatzen diren hauetariko astakerietan ikus dezakegunez: manada,
Altsasuko gazteak, euskal preso politikoak, Caidoseko jardueren informatzaileak,
etxegabetzeak edo Iruña-Veleia auzia.
8.- Politikoki guztiz onartezinak dira jarrera dutenek– naiz ta jakin arren Nafarroa dela Nazio
bakarra, Estatu, Aberri, Herri, dependentziarik gabea, betidanik euskaldun guztiek izan dutena,
eta horrexegatik izan dela konkistatua eta banandua Espania eta Frantziarengatik eta jarraitzen
duela gaur egun ere. Euskadi nazio proiektu berri batengatik ordezkatu nahi dute, edota lurralde
autonomo espainiar edo frantsesengatik. Hori ukapen izugarria da eta likidazionismoa ere,
gizarte honetako lagunek izan dezaketen autoerasorik handiena dena. Honen ondorioak
suntsitzaileak dira gizartearen askatasun indibidual eta kolektiboentzako eta ez bakarrik
Espainian edo y Frantzian nahasita galtzea. Nafarroa izanik euskal ordenamendu juridiko-
politikoaren subiranotasunaren ardatza, baita indarrean dauen sistema juridiko osoaren,
legalitatearen, konstituzionaltasunaren eta estataltasunarena, zentzugabea, burugabea eta
Zuzenbidearen guztiz aurkakoa da esatea Nafarroa dela Espainia Estatuaren estatutu-
autonomia baten barnean sartu behar dena, Euskal Autonomia Erkidegoan, hain zuzen ere.
Euskaltasun guztia, hau da, Nafarroako Estatu Independientea, autonomia estatu barneko
probintzia batzuen arkitektura juridiko-ekonomiko partzialean sartuta hertsi nahi izatea,
zatikatutako autonomia horiek konkistaren ondorioa direnean eta konkistaren ondorioz
derrigorrez banatutakoak direnez, berehala bihurtzen da gizarte honen suizidio politiko bilatuan.
9.- Estatu-Nazioa eta Komunitatea, hurrenez hurren, Nafarroa eta Euskal Herria dira. Nazio-
Estatua eta Komunitatea, edo Nafarroa eta Euskal Herria gauza berak dira. Zentzu honetan,
Naffarroa da Euskal Herriaren Nazioa eta Estatua. Nafarroa da euskal batasun politikoa, ahal
ere, orain milaka urteko nabardunen Estatu nazioaren realitateren izkutaketa, Nafarroa dana,
Nafarroa aldatzeko alhalegin alferra justifikatzeko erabiltzen da eta estatus autonomiko baten
sasi proyektua eraikitzeko, hau da berezkoa den eta dagoen Nafar Estatua ordezkatzea
bilatzen dute, eta bere eraikitzea, zeinetan bai geratzen diren zinez bermatuta, euskara,
subiranutasuna, libertateak, eskubideak, eta euskaldun guztion lurraldeko eta herrialdeko
gobernuak.
10..- Euskaldunok ba dugu geurea dugun subirania politiko bat, nafarra, ez dena nahastu behar
foru erkidegoa bezela ere izendatzen danarekin, ba horrela deitzen zaio legez eraikita dagoen
eta dependentzia itxura duen Estatu espainiarrekiko erlazioari, hasiera duena espainako
boterearekin probintziek egindako balizko itun baten fikzioan, guzti ori berezko duen Nafar
subiraniaren ukapena eta etengabeko konkistarengatik dagoen mempekotasunaren realitatea
izkutatzeko.
11..- Gizartea osatzen duen hiritarren eskubide sozial eta politikoak erabiltzen dira, ez dira
erabakitzen, ezen erabakitzeak eskubideen aurreko ariketaren parteosatzen du, pertsonek
berez beti dukatena, beraz erabakitzeko eskubideaz hitz egitea – non benenetan zerbaitetaz
erabakitzeaz edo ez erabakitzeaz den – antzua da. Ezen eskubideak ez dira erabakitzen,
gauzatu egiten dira edo ez dira gauzazen. Hiritarrek subiranotasun politikoa erabiltzeakberarekin dakar hiritarrek beraiek subjektu aktibo bezala ezagutzea beraien burua. Horren
ondorioz, hiritarrek subiranotasun propioa ezagutzea dago eskubide guztien erabilera osoaren
oinarrian. Zuzenbidearen araberako bide bakar posiblea, utzi ezin diren eskubide zibil eta
politiko beraiek erabiltzean datza. Nafar subiranotasunaren autodeterminazio burujabea,
hemen.
12.- Benetako gizarte politiko menpekoaren herritarrak dira – etengabeko jardute intsumisoaren
bidez- Nafarroa den Estatu propioaren askatasunen, eskubideen eta instituzioen
subiranotasuna erabili behar dutenak. Hortik dator, ordezkatu ezin den oinarria, hau da,
norberaren estatu-enborra edukitzea; hala nola, Nafarroako Gorteetako Nazio Biltzarra, Kode
Zibil nafarra, Tokiko Administrazioa, Justizia Auzitegi independienteak, orain hirur gizaldira arte
iraun duen botere judizial osoa eta burujabea, bere aduana, dirua; subjektua izan delako
nazioarteko hitzarmenetan eta harreman diplomatiko burujabeetan, mila urtetik gorako
legalitate nafarra, bere indar armatuak eta gudarosteak izan zituelako. Horrela, nafar
Konstituzioa berreskuratuko du gizarte osoak, bere borondate irmoaz askatasunen
eta eskubideen osotasuna erabilita, prozesu eratzaile eta beti ireki berean, Estatu-Batzarre
nafar eta independiente modura.
Libertate nafarra-Libertad navarra.